|
Januari in Wadi Rum...
Nooit heb ik de woestijn zo puur gezien...
het licht uitzonderlijk helder...de hemel uitzonderlijk blauw, het zand uitzonderlijk rood, de rotsen uitzonderlijk ongenaakbaar, de kou uitzonderlijk voelbaar...
Overdag geeft de zon nog een flauwe warmte af, 's nachts wordt het ijzig koud.. vijf dekens geven nauwelijks soelaas...het is afzien, alleen een petroleumlamp in de kamelenharen-tent verschaft wat schaars comfort...teruggeworpen op jezelf en vertrouwend in deze meedogenloze koude woestijn...
Geen fata morgana, geen zinderende beeldspiegelingen...
Geen mens begeeft zich op weg in dit desolate landschap, waar de stilte ongemerkt bezit van je neemt... alleen mijn gezelschap bedoeïenen die zich bekommeren en zorgen voor een verkleumde vreemde nomade...
Nooit heb ik de woestijn zo puur gezien..
|
